چیلر تراکمی در واقع بخشی از یک نوع سیستم تهویه مطبوع است که با حذف حرارت، کار خود را انجام می دهد. این دستگاه، سرما تولید نمی کند بلکه گرما را از بین می برد. به دلیل وجود کلمه chill در نام این دستگاه، ممکن است فکر کنیم که عملکرد اصلی آن بر اساس تولید سرما است، در صورتیکه اینطور نیست.
چیلر، دستگاه تهویه مطبوعی است که از اجزایی نظیر اواپراتور، کندانسور، شیر انبساط، فن، پمپ، کمپرسور، جاذب و موارد دیگر تشکیل شده است. انواع مختلف چیلرها می تواند از اجزای مختلفی تشکیل شوند.
بیشتر بخوانید: اجزای چیلر تراکمی
اجزای اصلی آن، شامل کمپرسور و اواپراتور، کندانسور و شیر انبساط می شود. در واقع تفاوت اصلی آن با دیگر انواع آن، وجود کمپرسور است زیرا وجود اواپراتور، کندانسور و شیر انبساط در همه دستگاه ها، یکسان است.
اگر بخواهیم به عملکرد چیلر تراکمی را بررسی کنیم، بهتر است عملکرد کلی کولرهای گازی را مرور کنیم که شامل کنترل دما و رساندن و حفظ دمای هوا، کنترل رطوبت و ایجاد جریان هوا و تمیز کردن هوای محیط می شود.
چیلرهای تراکمی معمولاً در پشت بام یا زیرزمین و موتورخانه ساختمان ها با هر نوع کاربری که داشته باشند از جمله مسکونی، تجاری، صنعتی، تفریحی، آموزشی و غیره نصب می شوند. نصب و استفاده از این نوع سیستم سرمایشی در تمامی ساختمان ها و سازه ها با انعطاف پذیری و سازگاری کامل همراه است.
شکل کلی فعالیت آن به این صورت است که آب ورودی به دستگاه که در اثر فعالیت دستگاه های صنعتی یا تهویه مطبوع، گرم شده، به دمای پایین و مطلوب می رسد و برای تکمیل عملیات آب به واحدهای داخلی و یا واحد های تولید صنعتی پمپاژ می شود تا به چرخه فعالیت برگردد.
در این دستگاه سرمایشی، ابتدا مایع گرم شده از طریق شیر ورودی وارد اواپراتور چیلر می شود، در این قسمت مایع با گرفتن گرما از محیط تبخیر شده و وارد فاز گاز می شود. در این مرحله گرمای محیط به طور طبیعی حذف شده و در نواحی که با این قسمت در تماس هستند کاهش دما اتفاق می افتد. سپس کمپرسور، گاز را فشرده می کند و دمای آن را افزایش می دهد و سپس آن را به کندانسور هدایت می کند.
سپس کندانسور، مبرد گاز را به مایع اشباع، تبدیل می کند. این فرآیند یک فرآیند فشار ثابت است.
آخرین مرحله این چرخه در داخل شیر انبساط است که فشار را از روی مبرد گاز برداشته و باعث انبساط آن می شود. در نهایت، مبرد خروجی از شیر انبساط، مخلوطی از مایع و گاز است که وارد اواپراتور می شود.
اواپراتور و کندانسور دو قطب اصلی آن هستند که به ترتیب دارای کمترین دما و بالاترین درجه حرارت در دستگاه می باشند، بنابراین باید به خوبی در مقابل یکدیگر عایق بندی شوند تا بر عملکرد یکدیگر تأثیر نگذارند. تنها واسطه بین این دو بخش، همان مبرد است که در حالی که کار خودش را انجام می دهد بین این دو واحد، حرکت می کند.
تمام تمرکز کار آن این است که مبرد را در چرخش بین فازهای مختلف مایع و گاز نگه دارد تا بتواند به هدف خود برسد. این کار در محدوده دمایی بین ۷ تا ۳۷ درجه سانتیگراد انجام می شود.
می توان گفت چیلر یک سیستم خودکفا است زیرا منبع تبرید مخصوص به خود را دارد. این منبع تبرید در بسیاری از کولرها مانند خود فن کویل وجود ندارد و فاکتوری مانند دیگ یا پکیج باید به عنوان منبع آب را تامین کند.
انتخاب نوع چیلر مورد استفاده بستگی به شرایط، نیاز و نوع تاسیسات موجود و فضای در دسترس دارد. این معیارها شامل میزان بودجه، دسترسی به آب، دسترسی به انرژی مصرفی برای راه اندازی چیلر که بر حسب برق یا سوخت های فسیلی تعریف می شود، تحمل سازه برای نگهداری چیلر و همچنین مساحت فضای موجود می باشد.
شرایط و محل نصب چیلرهای جذبی نیاز به دقت و ایمنی بیشتری دارد زیرا این چیلرها به دلیل قرار گرفتن قطعات بیشتر در داخل، وزن بیشتری نسبت به مدل های تراکمی دارند. بنابراین در هنگام نصب باید زیرساخت نصب را در نظر گرفت. همچنین ابعاد چیلر جذبی بزرگتر بوده و فضای بیشتری را می طلبد.
چیلر جذبی انرژی الکترونیکی کمتری مصرف می کند زیرا از انرژی حرارتی و سوخت های فسیلی استفاده می کند. اما می توان این چیلر را به عنوان یک آلاینده با سوزاندن سوخت های فسیلی در نظر گرفت. بنابراین همانطور که گفته شد بسته به شرایط اقلیمی و دسترسی به انرژی نصب نوع جذبی را می توان مثبت یا منفی دانست.
مطالعه بیشتر: تفاوت چیلر جذبی و تراکمی چیست؟
چیلر جذبی ممکن است ارتعاش و آلودگی صوتی کمتری تولید می کند بنابراین می تواند برای مناطق مسکونی مناسب باشد. اما با توجه به اینکه چیلر تراکمی، آلایندگی کمتری دارد، در مکان هایی که دسترسی به آب وجود دارد، گزینه مناسب تری است.
عملکرد مدل جذبی مانند تراکمی است. بنابراین، در هر دو نوع، کندانسور و اواپراتور دو نقطه شروع و پایان اصلی هستند و کندانسور دارای یک نوع ماده ورودی در هر دو چیلر است و فرآیند مشابهی روی آن انجام می گیرد و در نهایت یک نوع ماده را به شیر انبساط منتقل می کنند.
اما تفاوت عملکرد این دو چیلر از نظر تراکم در کمپرسور و جاذب، مبدل حرارتی و ژنراتور در نوع جذبی است. عملکرد چیلرهای تراکمی و جذبی با تمرکز بر تغییر فاز مبرد برای رساندن آن به فازهای مختلف از طریق فرآیندهای ترمودینامیکی انجام می شود تا بتواند گرما را دفع کند.
اگر سایر متغیرها مانند ظرفیت چیلرها را یکسان فرض کنیم، هزینه خرید چیلر جذبی بیشتر از چیلر های تراکمی است. همچنین به دلیل وجود قطعات بیشتر و تشکیل پیچیده تر ساختار چیلر جذبی، هزینه نگهداری برای این مدل بیشتر از تراکمی است.
از منظری دیگر به دلیل وجود جاذب در چیلرهای جذبی نیاز به آب بیشتر شده و در نتیجه آب بیشتری مصرف می کند و در نتیجه هزینه تامین آب چیلرهای جذبی بیشتر از چیلرهای تراکمی است.
در صورتیکه برای خرید انواع دستگاه های تهویه مطبوع نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، با کارشناسان ما تماس بگیرید.